owakare

To mój przedostatni dzień i ostatni post pisany w Polsce. Jutro wsiądę do samolotu i następny post napiszę już z Tokyo. Dotarcie do tego momentu kosztowało mnie niemało wysiłku. Z jednej strony wyprowadzka i wszystko co się z tym wiąże (umowy i inne nudne formalności). Z drugiej strony niełatwo jest z dnia na dzień pozostawić wszystko za sobą i wyjechać na drugi kraniec świata. Trochę, żałuję, że nie wszystko mogłem skończyć tak jak bym sobie tego życzył ale od momentu, w którym dowiedziałem się że wylatuję do Tokyo (a było to zaraz po powrocie z urlopu), żyłem ze świadomością że i tak za trochę więcej niż miesiąc mnie już tu nie będzie. Los potrafi być złośliwy bo wyjazd do Japonii przytrafił mi się akurat wtedy kiedy tego najmniej oczekiwałem (a na pozwolenie na wyjazd czekałem ponad pół roku, przez które to pół roku nie działo się kompletnie nic ciekawego).


~~~ ~~~ ~~~

Zmieniając temat na odrobinę weselszy. Obiecałem kilku osobom napisać wierszyk na pożegnanie. Jako kompletny analfabeta (w szkole nazywało się to ładnie umysłem ścisłym) pozwoliłem sobie wziąć gotowca ¹ i trochę go przerobić :P


Za dzień mój lot,
Z nadzieją w sercu lęk do spółki, czy wielkie szczęście spotka mnie?
Lecz Wy - wczorajsze moje przyjaciółki
Nad losem mym nie płaczcie - nie.
Wstrzymajcie serca drżenie, na wielkie łzy nie czas
Bo ja Wam mówię do widzenia,
bo ja Wam mówię do widzenia, lecz nie mówię żegnam Was.

Te kilka wersów dedykuję moim szanownym firmowym Biurokratkom (które to męczyły mnie o ten wierszyk przez ostatnie dwa tygodnie) oraz ... kto wie - może jeszcze komuś ... :P

Hasta la vista, ... :)

---

¹) Tekst zerżnąłem bezczelnie z tekstu piosenki Bułata Okudżawy. Poniżej macie oryginał w wykonaniu Zbigniewa Zamachowskiego, Wojciecha Malajkata i Grupy MoCarta. Piosenka jest fragmentem przedstawienia "Zamach na MoCarta", które swoją drogą warto obejrzeć w całości (choćby na DVD).